არა მჩვევია მე ღალატი, მაგრამ სხვის ღალატს,
ვამჩნევ და მათთვის გავიმეტებ ღარიბ სტრიქონებს,
ნუთუ არ ძალგიძთ, ბოროტებას რომ უთხრათ, არა,
ნუთუ არ ძალგიძთ, სათნოების წყალი გდიოდეთ?!
რა არის ესე ცხოვრება, თუ სირცხვილით იწვი,
გაჩანაგებულს შენს სამშობლოს როდესაც უმზერ,
მაგრამ სირცხვილი ნეტავ რაა, ეს მაინც იცით?!
თფუ, თქვნს კაცობას, მოგიშლით სიკეთის ფუძე.
No comments:
Post a Comment