გიცდი
იქნება დღესაც მტოვებდი სადღაც,
იქ, სადაც ფერთა სიმშვიდე სუფევს,
ცრემლი უხდება ხანდახან უპეს.
მეც ვდგავარ ახლა ტრიალ მინდორში,
და შემოდგომის მზე მიჩანს თვალში,
ფიქრები მღალავს უამინდონი,
სევდა და დარდი მიდგანან კვალში.
ოქროცურვილი მასხია მხრებზე,
და ჭრელფოთლება მაცვია კაბა,
ვიცი, რომ ფიქრობ ამდრომდე ჩემზე,
დღეებს უაზროს ერთურთზე აბამ.
ბევრი წაგვივა დროის მდინარე,
თუ თავის დროზე არ გადე ხიდი,
გამოიღვიძო იქნებ მძინარემ,
მე ხომ იმ ხიდთან ისევე გიცდი.
მაია დიაკონიძე
31 ივლისი, 2023 წელი
No comments:
Post a Comment