ღმერთო, რატომ ამირიე გზა და კვალი,
ან რას გთხოვდი ასეთსა და ისეთს?!
ზედ მხუროდა ჩემი ქვეყნის მზე, ცარგვალი,
შევხიზნოდი ძველ ფაცხაში ბიჭებს.
დაგველია ერთი-ორი ჭიქა ერთად,
შესანდობარს ხომ ვიტყოდით ძველთა,
მაგრამ ბიჭებს?! ბიჭებს უკვე ვეღარ ვხედავ,
ფაცხაც უკვე დაარბია სეტყვამ.
რას გვერჩოდი, ბედის ტალღავ, ფეხებმრუდო,
აგვირიე ჩვენ გზა-კვალი ყველას,
აბა მითხარ, როგორ აღარ დაგემდურო,
იმ ბიჭების კვნესა ისმის ველად.
No comments:
Post a Comment