მზე ხარ, განა მარტო ქალი,
და ამგვარად ბევრის მუზა,
ქალბატონი, ცეცხლის ალი,
პოეზიის დგახარ ბურჯად.
მშობელ მიწის სურნელს აფრქვევ,
ატმების და შროშანების,
გეცილება მთვარე ნათელს
ვერცხლისფერი მოვანებით.
No comments:
Post a Comment