სიყვარულზე ვწერე ბევრი, გამოვიდა ერთი წიგნი,
მაგრამ ტრფობის ავან-ჩავანს ვერც სხვა მიხვდა, ვერც მე მივხვდი,
ვარსკვლავებსაც ვდიე ცაში, სიტყვა ვიცან არსგამრიგის,
არც ეწვევა სიყვარული, ზოგჯერ კაცი ისე მიდის.
შენ კი ჩემო ბედისწერავ, რა ხანია უკვე გიცდი,
მომაპყარი ზღვის თვალები, პარაკლისს რომ ცაში მიხდის,
რომ ჩემი ხარ, ისიც ვიცი, გაგიმეტა ჩემთვის ბედმა,
გამოგგზავნა ლურჯი ჩიტი ჩემს მფარველად და იმედად..
No comments:
Post a Comment