შემოიჭერი, როგორც სინათლე,

ღამის წყვდიადში ფრთები გაშალე,

ახლაც არ ვიცი, ნეტავ უშენოდ,

რას ვაკეთებდი, ჩემო, აქამდე.

სულში ორპირი გაქრა ქარები,

და შემიხორცდა წლების ბზარები,

ჭა ამომშრალი წყალით შეივსო,

ზეცად ჩამოჰკრეს ცისკრის ზარები.

და  მოდი ჩემთან, ნუღარ მაწვალებ,

რომ შენი ტუჩის გემო ვიგემო,

და თუ გითხარი, აღარ მიყვარხარ,

შენ არასოდეს არ დაიჯერო.