როგორ ვუგანო?! (სატრფიალო)

როგორ ვუგანო მნათობს ცხრათვალას,

გულშიაც მჩხვლიტავს მწარე რაპირით,

არ ენახვება უკვე ავ თვალსაც,

ამკიდებია ფათერაკივით.

და მის მოყოლილ ამბებს რომ ვუსმენ,

და ვეუფლები მის უზღვავ ძალებს,

მიიზლაზნება დღეები დუნედ,

რომ არ ამოდის ის მწველი ცაზე,