ალალი იყოს!
1.ჭაბუკებს მზერით დაფერფლავდი
ისე, ვით ელვა,
უკვდავების ვაშლს მოგართმევდნენ,
ოღონდ გენება,
მოგონებებმა მომაკითხეს,--
ჩემსავით ძველმა,
იქიდანაც კი თვალსა მჭრიდა
შენი მშვენება.
2.ნეტავ სადა ხარ,სად გაგრიყა
ბედ-ღბლის წყალმა,
(ჩემსავით მორცხვი,
შენ აბა სად გემახსოვრება...)
იქნება დევმა მოგიტაცა,
გონჯმა და მყრალმა
და მის კერაზე ჩამოჰბერდი
მთელი ცხოვრება.
3.იქნებ მზეჭაბუკს ერგო შენი
ტურფა სხეული,
ბროლის სასახლის გამოგიხსნა
ფართოდ კარები...
ისევ კიაფობს შენს თვალებში
ცეცხლი ჩვეული?
ბედნიერი ხარ? თუ გაჩნია
სულზე ბზარები?
4.თუკი წლების წინ ვერ მოგართვი
თეთრი ვარდები,
ალალი იყოს ახლა ჩემი
ლექსის ბწკარედი...
შენ ვერც გაიგებ,ასე ძლიერ
თუ მედარდები,
ამდენი ხანი
მე სულ ფიქრით დაგატარებდი.
ელგუჯა ციგროშვილი.
ქ.თესალონიკი.07.09.2016 წელი.
No comments:
Post a Comment