და
შეგისუნთქო როგორც ჰაერი,
ხომ
გამიქრობდი ყველა იარას, -
აღარც
ტკივილი, აღარფერი.
შენ
გაზაფხულზე ია ხარ ნაზი,
ზაფხულში
მინდვრის ჭრელი პეპელა,
შემოდგომაზე
მოსხმული ვაზი,
ზამთრში
ფიფქი, რომ ცრის ნელ-ნელა.
და
როგორ გითხრა, მიყვარხარ ძლიერ,
ესეც
არ ვიცი, არ მყოფნის ძალა,
შენ
კი თუ გიცვლის რაიმე იერს?!
კლდე
ხარ თუ მხოლოდ წადილსა მალავ.
No comments:
Post a Comment