მე სულში შენი დამყვება ქარი,
როგორც ხორშაკი მიწეწავს ფიქრებს,
მაგრამ ხანდახან წყნარი და ლაღი
მივდევ ღამეულ მთვარეულ სიზმრებს.
ლურჯი ფრინველი შემოდის ჩემში,
ლურჯია თოვლი, თავზე რომ მათოვს,
ვხვდები, რომ არ ხარ ჩემთან და ჩემი,
ღმერთს ვეკითხები: რისთვის და რატომ?
No comments:
Post a Comment