შენ, ვისაც გიყვარვარ! (სატრფიალო)

 ვიცი, რომ გიყვარვარ, არ გინდა გამოტყდე,

და იქნებ შენს თავსაც ძნელად თუ უტყდები,

ეს მე ვარ, მოვდივარ ხანდახან სიზმრადაც

და ნაზი ლექსებით ივსება ფურცლები.

ხან სირინოზი ვარ, გიმღერი, გიზიდავ,

თუმც სიკვდილისათვის მაინც ვერ გაგწირე,

შენა ხარ, მე ვისაც ამდენ ხანს ველოდი,

შენთან მოსასვლელად სულ ველი ამინდებს.

მოვალ და სათუთად თავს მკერდზე მოგადებ

და მოვის გულისპირს დაგილტობ ცრემლებით,

მანამ კი ღამეულ სიზმრებში მელოდე,

რომ ერთად დავსეროთ ბაღები ედემის.