ერთი წუთით გადმომხედოს იქნებ ბედმა,
და მომწერო, "მიყვარხარ და მინდიხარ",
არ იმღეროს სიკვდილის წინ თეთრმა გედმა,
უშენოდ ხომ უსიცოცხლო ხიდი ვარ.
დაგორებულ ლოდსა ვგავარ, დახავსებულს,
თავქვე მიდის, მიჭრიალებს ბორბალი,
ეს ცხოვრებაც მე ასეთი რატომ მერგო?!
ოქროს ყანავ, მე ვერ გავხდი მომკალი.
ავტ. უცნობი
No comments:
Post a Comment