ეს მერამდენე
ეს მერამდენე შემოდგომა ჩამოცლის ფერებს
და დაახვავებს მთებზე, ხევში ფოთლების გროვას,
მთელი ცხოვრება სულ ვეძებდი ბავშვობის ედემს,
რომ დავლანდავდი დედას თვალის სარკეთა ოვალს.
ააშრიალებს ხეებს ქარი, წამოვა წვიმა,
გავშლი მე ხელებს და ვიცეკვებ ქარებთან ფოქსტროტს,
უკანასკნელი იმედები ქარიშხალს მიაქვს,
ახლა კი მალე, ჩემს გულშიაც საცაა მოთოვს.
მაია დიაკონიძე
25.10.2023 წელი
No comments:
Post a Comment