ვისა სცალია
მე შენს სიყვარულს დავეყრდენი,
ცაში ავფრინდი,
მზესთან, მთვარესთან და ვარსკვლავებ-
იაგუნდებთან,
შენ კი მითხარი: ,,რადგან ფრენას
მაინც არ იშლი,
შინ დაბრუნება."
ერთადა ვფრენდით, მოვიარეთ
მთელი კოსმოსი,
იქ ნისლიანში ანათებდა
ხოდაბუნები,
და ჰელიოსის სადიდებლად
ჩანდა როდოსი,
გვეძახდა მიწაც, ,,ძვირფასებო,
ხომ დაბრუნდებით!"
ბედნიერების სულ მცირედი
შეგვხვდა ნაწილი,
დიდ გრძნობას განა პატიობენ
ანდა აცლიან,
იმიტომაა ოცნებისთვის
მრგვალი ცა, დიდი,
სიყვარულისთვის აქ მიწაზე
ვისა სცალია.
მაია დიაკონიძე
23.01.2024 წელი
No comments:
Post a Comment