სადღაც, როცა...
სადღაც როცა იპარება მთებში ნისლი,
ყელზე მოხვევს თმაჭაღარებს ცისფერ შარფებს,
ყვავილები ვეღარ ბზინავს მზეზე ილის,
ღამდება და ცაზე მთვარე ეკიდება,
რომ გაგვიცნოს, არ იშორებს მზის სათვალეს,
ხეები დგას ვარსკვლავების საკიდებად,
და მეც მორცხვი, ვერ ვუსწორებ მთვარეს თვალებს.
მაია დიაკონიძე
17.08.2023 წელი
' xlink:href='%23b'/%3e%3cuse fill='black' filter='url(%23c)' xlink:href='%23b'/%3e%3cpath fill='white' d='M12.162 7.338c.176.123.338.245.338.674 0 .43-.229.604-.474.725a.73.73 0 01.089.546c-.077.344-.392.611-.672.69.121.194.159.385.015.62-.185.295-.346.407-1.058.407H7.5c-.988 0-1.5-.546-1.5-1V7.665c0-1.23 1.467-2.275 1.467-3.13L7.361 3.47c-.005-.065.008-.224.058-.27.08-.079.301-.2.635-.2.218 0 .363.041.534.123.581.277.732.978.732 1.542 0 .271-.414 1.083-.47 1.364 0 0 .867-.192 1.879-.199 1.061-.006 1.749.19 1.749.842 0 .261-.219.523-.316.666zM3.6 7h.8a.6.6 0 01.6.6v3.8a.6.6 0 01-.6.6h-.8a.6.6 0 01-.6-.6V7.6a.6.6 0 01.6-.6z'/%3e%3c/g%3e%3c/svg%3e){kind=small}
როგორც სატრფოს! როგორც სატრფოს! სადღაც როცა იპარება მთებში ნისლი, შემოაცმევს თმაჭაღარებს ცისფერ შარფებს, ვეღარ ბზინავს ყვავილები მზეზე ილის, მზეც კი ვეღარ უსწორდება მოსულ ჩაფრებს. ღამდება და ცაზე მთვარე ეკიდება, მუჭში იმწყვდევს მთელ სამყაროს, ირგვლივ არეს, სწორედ იმ დროს ჩემი თავი მედიდება, როგორც სატრფოს შევღიღინებ პირბადრ მთვარეს.. სადღაც როცა იპარება მთებში ნისლი, შემოაცმევს თმაჭაღარებს ცისფერ შარფებს, ვეღარ ბზინავს ყვავილები მზეზე ილის, მზეც კი ვეღარ უსწორდება მოსულ ჩაფრებს. ღამდება და ცაზე მთვარე ეკიდება, მუჭში იმწყვდევს მთელ სამყაროს, ირგვლივ არეს, სწორედ იმ დროს ჩემი თავი მედიდება, როგორც სატრფოს შევღიღინებ პირბადრ მთვარეს..
No comments:
Post a Comment