სულში ჩათუთქულ ჭრილობებს ვებრძვი,
რომ გაიელვა დილით აისზე,
მივყვები ჩემი ცხოვრების შარას,
დარდით და სევდით რომ გადამივსე.
მუდამ ველოდი შენს აზვირთებას,
შემომსალტვოდი სხეულზე სატყლად,
და შენი სუნთვის ლამაზ მაისებს,
ჩემს მკერდში როგორც ყვავილებს ვმალავ.
No comments:
Post a Comment