როგორც სანთელი, იწვის ეს ღამეც,
ყველა ვარსკვლავი შენს თვალში მოჩანს,
და დაბრუნდება ეს სიყვარული,
ფენიქსებივით ავღდგებით როცა.
ხმა ისმის მთებში მწყემსის საყვირის,
ცხვრის ფარას ცისკენ მიერეკება,
კლდეს ეხეთქება შავი არაგვი,
თითქოს მოგვიხმობს არაგველებთან.
და სიყვარულის ტალღას მივყავართ,
განთიადს უნდა შევხვდეთ ნათებით,
სანამ ჩვენი დრო დაიწურება,
და აღსრულდება ღვთის განაჩენი.
მზე აგვიტაცებს სხივ-ნაქარგებით,
ხელს მოგვხვევს, როგორც პატარა ბავშვებს,
და დავიწვებით, როგორც სანთლები,
რომ ფენიქსივით ფერფლიდან აღვდგეთ.
No comments:
Post a Comment