მე და შენ იქნებდა სიზმრებში ერთნი ვართ,
ნეტავ, ვინ გაუგებს უცნაურ სამყაროს,
ხელს მკიდებ, მოვდივართ ციური ფერიდან,
იმედი გულებში ხომ უნდა ვაზამთროთ.
ფიფქების ტრიალში თენდება ეს ღამეც,
მკერდიდან მკერდამდე სულ ქრება მანძილი,
დაათბათ რატომღაც გაყინულ ალუბლებს,
და შენს ტუჩის გემოს ვინახავ განძივით.
No comments:
Post a Comment