ო, რა ლამაზად გავთენდი შენში,

ვხედავ, ძვირფასო, მზესავით ბრწყინავ,

შენთვის ვიყავი ამ ღამით ერთი,

შენთვის ვიყავი ღამეც და დილაც.

 

შენ სვამდი ნექტარს ჩემი ტუჩიდან,

მეც შენი ტუჩის გავიგე გემო,

და ბედნიერი ჩემი გულისთქმა,

როგორც ჩემს მუზას, მხოლოდ შენ გერგო.

 

და ირეოდა ნათელი ბნელში,

ხშირად მინდოდა მოხუჭვა თვალის,

რომ  ნეტარება ენითუთქმელი

დარჩენილიყო თილისმად ღამის.