ძნელია, ვიცი, იყო პოეტი
და თოთო ბავშვის დაგქონდეს გული,
თავს ვერ არიდებ მიეთ-მოეთებს,
და იფანტები წარსულის ბოლი.
ცა საკრალივით გეწვის სხეული,
ვერ დაგიფარავს ტრფობის საბანი,
ხან ქარს მიჰყავხარ უსასრულეთში,
ხან პირს გიკოცნის იასამანი.
და მაინც იბრძვი, ხომ ხარ პოეტი,
და მაინც ცაში გაფრინდე გინდა,
მაგრამ მანამდე, ჩემო ძვირფასო,
მითხარ "მიყვარხარ", - ეს სიტყვა წმინდა!
No comments:
Post a Comment