ეჰ, მეგობარო, ახლა ვზივარ და
თვალებს მიბინდავს ცრემლების ტევრი,
იქნებ შენ იცი ამის მიზეზი,
წუთისოფელის გსმენია ბევრი.
დახრა ეს ძვლები უხმო დარდებმა,
და რომ იყვირო, - სჭირდება ცოდნა,
იქნება შეგრჩეს დედის გინებაც,
იქნებ არ შეგრჩეს პატარა ოხვრაც.
სულის ვერტიკალს თუ ააყვავებ,
მძინარა ბინდებს გაჰყვები გარეთ,
იქნებ კიდევაც არ დაგვიანდეს,
და იქნებ სულზე მომისწრო ბარემ.
მაია დიაკონიძე
26.11.2021წ,
No comments:
Post a Comment