იმ ღამეს როცა მოგიწვიე ვენახის ბოლოს,
დიდხანს გელოდი და რატომღაც დაიგვიანე
და ამ ლოდინში გადავკრიფე ღერები ღოლოს,
მოირბინე და ეს ტუჩები ამიბრიალე.
მძიფე ყურძენი გვეძახოდა, ჩავიტკბეთ პირი,
ტკბილი ტუჩები შევაწებეთ მერე ერთმანეთს,
ხელი შემახე და თავიც კი დავკარგე ფიქრის,
ვნების მტევნები ჩამოვწურეთ ტრფობის სცენაზე.
No comments:
Post a Comment