ისე მაცხოვრე, ავტ. ელგუჯა ციგროშვილი

ისე მაცხოვრე!

1.ქვეყნად არავის იღბალი არ მშურს,

სხვის ქონებაზეც არ მრჩება თვალი;

ღმერთო! მიეცი,--დამშეულს ლუკმა,

უდაბნოში მყოფს,--ჩრდილი და წყალი.

2.კაცს,--გულში მზე და თვალში ნათელი,

გვერდში საწოლად,--ერთგული ქალი;

ფარას ცხვრებისას,--მინდორი მწვანე,

დამშეულ მგლის ჯოგს,--სახრავად ძვალი.

3.დაჩოქილ მლოცველს,--უფლის იმედი,

მძიმე ავადმყოფს,--აღდგომის ძალი;

შეყვარებულებს,--სურვილის ცეცხლი,

ტყეში დარჩენილს,--კოცონის ალი.

4.ბედის მაძებარს,--თავის საფერი,

თავისი ჯუფთი,--თავისი ცალი...

მე,იმასა გთხოვ,ისე მაცხოვრე,--

შენი და კაცის,არ გამყვეს ვალი!

ელგუჯა ციგროშვილი.

ქ.თესალონიკი.