რა ლამაზი, რა ლამაზი იყავ,
შენზე დამრჩა, მშვენიერზე, თვალი,
რად არა ვარ ახლა ოცი წლისა,
შენ კი სადღაც ოცდახუთის მაინც.
ვიქნებოდით ერთად მზე და მთვარე,
და ვივლიდით მუდამ ცისფერ ცაზე,
შენ კი, სადღაც ოცდახუთის მაინც.
No comments:
Post a Comment