მითახრი, - ისე დაგკოცნი,
არ დაგიტოვებ ადგილსა, -
ვაჟო, ასე თუ გიყვარდი,
რაღად წახვედი სხვა გზისად
რად არა მნახე, იმ დროში,
როცა ყვაოდნენ ვარდები,
ახლა ძნელადღა ვიცნობი,
დარდს ემატება დარდები,
მე მაინც ვვარდობ, ვკოხტაობ,
არ მომხვდეს თვალი ნავსიო,
თავს მხოლოდ შენთვის ვინახავ,
შენ იცი ჩემი ფასიო.
No comments:
Post a Comment