მარტო შენ, შენ ერთს გელოდები, როგორც განთიადს,
როგორც მზის სხივებს, სითბოთი და სინათლით სავსეთ,
შენ შორეული ზღვის ყურიდან თბილად მიღიმი
და შენი სახით ტელეფონის ჩემს ეკრანს ავსებ.
მინდა შეგეხო, საკოცნელად ტუჩებსაც ვიშვერ,
მაგრამ არ მიშვებს წყეული სივრცე.
No comments:
Post a Comment