ყველა შენი ლექსი, ბგერა, გაღიმება მიყვარს,
ნეტავ, ახლა გამომასხა შევარდნის ფრთები,
მოვფრინდე და სიყვარულით ჩაგეხუტო მკერდში!
შენზე ლამაზს და საყვარელს, განა რამეს ვნახავ?
მე შევტრფივარ შენს ბავშვურ გულს, უკვდავსა და მარადს,
მაგ ტუჩების სილამაზე ვარდად გარდამსახავს,
ნუთუ, ღმერთი ჩვენ ორ შორის ჩამოუშვებს ფარდას?!
No comments:
Post a Comment