ვურჩიოთ რამე
ფეხები მიადგი ლამაზო, ერთმანეთს,
კაბის ქვეშ გიყურებს მთელი დედამიწა,
გვირილა გაკოცებს კანჭებზე, ღმერთმანი,
შეგრცხვება, იცოდე და მე ვერ დაგიცავ.
გულთან შეიბნიე ჩახსნილი ღილები,
ვერ ხედავ, მთელი ცა მკერდში რომ ჩაგცქერის?!
მზე სხივებს წაგატანს, თუ გაგეღიმება
და გვიან მიხვდები, ძვირფასო, რაც გელის.
თმას ასე თამამად ნურასდროს გაიშლი,
ნიავი აგირევს, ფიქრს აგიცანცარებს,
რა ვნებიანია თან ქარი მაისში,
არ იცი, მაგრამ მე, ხომ ვიცი - რაც არის...
ეგ ყელი მაღალი როგორმე დაფარე,
იწვიმებს იცოდე და მაინც მოგიწევს,
თუ არ დამიჯერებ, წვეთს შემოგაპარებს,
მუცლამდე ჩაგიღვრის და გვერდში მოგიწვენს.
ვერავინ დაიცავს შენს უმანკოებას,
ცოტა მოერიდე ხალხსა და სამყაროს...
თორემ ჭორაობა დაიწყეს რტოებმა.
- რა უბიწოებით გარყვნილი რამ ხარო...?!
გიორგი ზანგური "ვურჩიოთ რამე"
იქნება იმ გოგოს აქვს იმის წადილი,
მიწამ რომ შეხედოს, ცამ ცრემლი დაღვაროს,
ნიავი შეუძვრეს თმებსა და თითებში,
ქარმა კი მტვერივით სიტყვები აყაროს:
,,მიყვარხარ, შველი ხარ, ირემი, ქურციკი,
ნიმფა ხარ ლურჯი ზღვის და ამით ამაყობ,
და ვკვდები მე შენი ვნებით და წყურვილით,
და ფეხთით გაგიფენ ამ ლამაზ სამყაროს
No comments:
Post a Comment