სამშობლოს!

არ ვიცი, რატომ, ქუხდი და წვიმდი,

რატომ ფეთქავდი მაჯებში ვენად,

ათასწლეულებს ხელდახელ ქმნიდი,

შენ იყავ ჩემი სისხლიც და ვნებაც.

გირწევდი აკვანს, ვხარობდი ვაზად,

ხან გეხვეოდი მე თვითონ ჭიგოდ,

სულს დაგითმობდი სიცოცხლის ფასად,

.შვილებისაგან შენც ამას ითხოვ.