პირიმზეს!
შენს სულში ჯერ ისევ ჯანღი წევს ღრუბლების,
და ერთ მთას ეხვევა , არ ვიცი, რა მიზნით,
გადიგდე, ბეჩავო, მაგაზე ფიქრები
არარას გარგებს და შენს გულს კი დაიღლი.,
შენ ერთი ყვავილი კლდის გულზე ყოიხარ,
პირიმზეს გეძახის ამვლელი-ჩამვლელი,
გოროზს და მიუვალს რაისად უნდიხარ,.
მაინც რომ ჯიუტობ და იმას გასცქერი,
იმისი ყურება არაფრად არ გარგებს,
ტყუილად ხარ წითელი, მზესა ხარ ნაჩვვი,
იმის გულს თოვლი და ყინული დაფარავს,
შენკი იმ ცხელგულა პირიმზედ დარჩები.,
No comments:
Post a Comment