ეს პატიება
გაცივდა გული, თუ ყინულის ლოლოდ გადიქცა,
შემომეშველე, თუ გინდა რომ ისევ დაადნო,
შენ მე გსახავდი სიყვარულის სუნთქვა-არილად,
მაგრამ არ იყავ, როგორც ვხედავ, უფალი- ღმერთი,
შენც შეგპარვია ჭია ცოდვის, ურცხვად ღალატის
და თუ ოდესმე გაპატიე, იფიქრე ერთი, –
რომ ყველა დაღმართს ამ ქვეყანად მოსდევს აღმართი.
თუ სიყვარულში გაერია, რაც არ შეჰფერის,
თუ ყველა ხატი შენი სახის იწვის, გიზგიზებს,
თუნდ გაპატიო მე მოკვდავმა, დიდი ღალატი,
იმედი გაქვს, რომ სასუფევლად ღმერთი მიგიღებს?!
არ ვიცი მართლა, რაა ჩვენი ბოლო და წერა,
რა აწერია ჯოჯოხეთის დახშულ კარებს და,
შენი შემწე და გადამრჩენი იყოს უფალი,
ეს პატიება ჩემს ძალებს კი აღემატება.
მაია დიაკონიძე
18.11. 2022წელი
No comments:
Post a Comment