რად მიმატოვეთ ღამის ჩრდილებო,
გამოეკიდეთ ხიდგაღმა ანძას,
მე, ჯერეთ ბავშვი, ვიფარებ საბანს
და გავურბივარ ვიღაცას სადღაც.
ხან თავს მესხმოდა ტურა და მგელი,
ალიონისას ვხუჭავდი თვალებს,
მაგრამ ბავშვობის ის ვითომ მტერი,
უკეთესია ამ მწარე ცხადზე.
No comments:
Post a Comment