მზეო, აღარ ჩანხარ ცაზე,

ნეტავ ღრუბელ თუ შაგჭამა?

შაუკრიათ პირი თავზე,

ერთ შავსა და მაგისთანას.

სხივებ ჩემთან აღარ აღწევს,

ფერნაკლული გავხდი განა,

მხარზე გრძელი ღამე მაწევს,

ვწევარ სიზმრებ სიფრიფანა,.

როს იქნება ზეცას შავწვდე,

ვთქო: ,,მახურვებ სითიდანა"