როგორ ანათებ,
ჩემო სამშობლოვ,
როგორც მზის სხივში
ანთებული
ვარდის ფურცელი,
მინდა რომ იყო
სულ სასურველი.
სიყვარული როგორ გამისატევრდა, მომიშვირეთ გულზე ლულა ნაგანის, რომ ვერ დათბა და რომ ვეღარც გათენდა,
მკვლელისათვის ლოცვაც იყოს ალალი.
მხოლოდ სულშია ის სილამაზე,
რაც გვიზიდავს და ასრე რიგ გვათბობს, შენ მაპატიე, მაისის ვარდო!
No comments:
Post a Comment