"მე ავად ვარ შენით, შენ კი - ჩემით",
ვერ მოგვესწრო კარგი ამინდები,
წვიმს უზომოდ, წვიმს, წვიმს გატაცებით,
შენ ნისლებში მირაჟივით ქრები,
ვინა თქვა, რომ გული არ ბერდება,
ვინა თქვა, რომ გეყვარება მუდამ?
წუთების და საათების სრბოლამ
ეს გრძნობებიც თითქოს გაახუნა.
მაგრამ მაინც რჩება მოგონება,
დაუვიწყარ ღამეთა და დღეთა,
ავად ვიყავ მე შენით, შენ - ჩემით,
კვლავაც მნატრობ, ისევ ძველებურად.
"მე ავად ვარ შენით, შენ კი - ჩემით",
ვერ მოგვესწრო კარგი ამინდები,
წვიმს უზომოდ, წვიმს, წვიმს გატაცებით,
შენ ნისლებში მირაჟივით კრთები.
No comments:
Post a Comment