სადღა არის, ძვირფასნო,
იები და ვარდები,
სადღა რბიან ფიქრები,
ფიქრნი დარდიმანდები,
დარჩნენ უკან წლებივით,
დრომ დამიგო ფანდები.
დამითმია სხვებისთვის
იებიც და ვარდებიც,
ოღონდ არ გამაყოლოთ
ზევით თქვენი დარდები.
No comments:
Post a Comment