შენ გწერ და რატომ, თვითონ არ ვიცი, 

საიდან მოდის სიტყვა, რითმები,

შენ ესკადრონით მცირე ომს იგებ,

მე მუნჯ კინოს ვწერ, უხმოს, ტიტრებით.

სცენარი ალბათ ორივესია,

მაგრამ წერაზე ხელი არ მიგდის,

ვწერ მე, ესაა ჩემი ვერსია,

ერთ ძველ ქალაქში ხარ ჩემი გიდი.

დროს ცოტას მითმობ, სულ სადღაც ჩქარობ,

ყოფიერებას რომ გაუმკლავდე,

ჩემი ხარ და შენ არც კი უარობ,

შენი გული ხომ მე ერთს მომანდე.