თუ მოხვალ!
დრო-ჟამი უწყალოდ ედინება და
დარდებმა შემახსენეს ისევ თავი,
მე რომ გიცდიდი ნაპირებთან,
დაღამდა, სხივადაც ვერ მოხვედი,
ღამე დამირჩა კუნაპეტი,
ოცნებებს ცხვრის ფარად მოდენიდი,
დავმარხე სურვილების უნაბები.
შავია და შავი სიზმრებია,
მზის სხივად იქ მაინც თუ კი მოხვალ,
მკლავები ოცნების ირმებია,
ღამისგან რომ უნდათ გამოსხლტომა.
მოხვალ და მაგ ყელზე მოგეხვევი,
ერთად ავისრულებ სპეტაკ ნატვრებს,
არასდროს გამიშვა ეგ ხელები,
სიცოცხლის წყურვილს რომ ასე მმატებს.
მაია დიაკონიძე
7.05.2023 წელი
,
No comments:
Post a Comment