რანი ვიყავით, რანი ვართ

 რანი ვიყავით, რანი ვართ,

ბებერ ციხესა ვკითხოთ,

ჩარღვეულ-ხელებგაწვდილი

დახმარებას რომ ითხოვს.

აგერ ფშანები ოხრავენ,

იციან დროის ფასი,

გადაიცმევენ ოლარებს,

ვაზის მტევნებით ავსილთ.

მე კი ამ ხანის შვილი ვარ, -

გამკრთალ-ჩალეწილ დროის,

ნიავქარი ვარ ბარისა,

მაღლა მთიდან რომ მოდის.

ერთი ტალღა ვარ არაგვის,

ერთი მჩქეფარე ზვირთი,

ტოლს არ დავუდებ არავის,

არაკითა და მითით.

რანი ვიყავით, რანი ვართ,

ბებერ ციხესა ვკითხოთ,

ქვეყნის ანი და ბანი ვარ,

ჯერარნაპოვნი ხვითო.