ტონალობაში: დო, რე, მი, ფა, სოლ, ლა... ლა, სი, დო,
და მოგონების ჯაჭვი უნდა ამ ხმამ დამკიდოს,
ფორტეპიანოს ეხებოდა როცა კლავიშებს,
და ახლაც ის ხმა ნაზი, სანდო არსად არ მიშვებს.
დედას თითები როცა ხტოდნენ მწყაზარ ჩიტებად,
დიოდნენ ხმები ხან თეთრ და ხან შავ კლავიშებად,
მახსოვს ის ხიდი, ქვევით ტბა და თეთრი დუმფარა,
დედის სახეს რომ ახლა ლანდად გადაეფარა.
ჩვენ და ჩიტები სიცივისგან თოვლში რომ ვთრთოდით,
ვეღარ ვუძლებდით მამაჩემის მერანის ლოდინს,
ასე მეგონა, ვუყურებდი ბავშვობის ზღაპარს,
დედა და მამა იმ ლურჯ მერანს ზღაპარში გაჰყვა.
No comments:
Post a Comment