იცი, გელოდები, მალოდინებ,
ცვარივით როგორ გავბრწყინდები,
ნეტავ, ქვა თუ არის ეს სოფელი,
ასე რად იცვლება ამინდები.
================
დაჭრილი ვარ, ვხედავ, შხამიანი ისრით,
შხამს კი ჩემი მოძმე ასპიტივით ისვრის,
მე კი მინდა მუდამ ვუყურებდე ირისს,
არ შეშურდეთ ჩემი, არც მე მშურდეს სხვისი.
No comments:
Post a Comment