გზაზე რომ გადამეყარე, სალო კლდეო,
ხან კოპს იკრავ, ხანაც ნაზად მიღიმი,
გული ჩემი შენკენ იწევს, შენ მოგენდო,
მაინც მესმის ქარის სიცილ-ქირქილი.
ამ გოლიათს მე ვუამებ გულის ტკივილს,
დავუდივარ მკერდზე ნარნარ-ტალღებად,
მაშინ ღმერთო, მე მომეცი სულის ჩერო,
რომ შევიძლო სიყვარული გაძლება.
No comments:
Post a Comment