შენ სიყვარული მოგქონდა ჩემთვის,

მეც მომეტანა, ვცდილობდი ამას,

და როგორც შენი მოჭრილი ფესვი,

რომ აღვმგარიყავ, ვიკრებდი ძალას.

მივიწყებულ მეს სულ გახსენებდი,

დროდადრო სიზმრად გევლინებოდი,

იქნებ დროს და ჟამს უკვე მინებდი,

აღარ გახსოვდი, აღარც მელოდი.

მძინარეს ახლა გამომეღვიძა,

როს შენი კოცნა ტუჩზე ვიგემე,

და თუ შეხვედრა შენთან მეღირსა,

უფალს გამოვთხოვ ჩვენ წილ სიკეთეს.