აირია, ცაში ბინდი მატულობს,
მე კი მაინც შენ ერთს დაგელოდები,
ჩემო სიყრმევ, ჩემო ფრთებმოხატულო.
ზღვარი ნეტავ ვინ დაუდო ოცნებებს,
ხან ცაში ვფრენთ, ხანაც წყალქვეშ დავდივართ,
ვაწკრიალებთ ხელში ოქროს მონეტებს,
როცა გულში უამრავი დარდი გვაქვს.
შენ დაგდევდი მთელი ჩემი ცხოვრება,
პეპლისსაჭერ ბადით ხელში მინდორზე,
ბვრჯერ კიდეც ავიხდინე ოცნება,
ძალით შენთან დარჩენა არ ვინდომე.
გაგიშვი და მოგაყოლე ფიქრები,
ნეტავ სად ხარ, ჩემო ფრთებმოხატულო,
აირია ცაზე ღრუბლის ფთილები,
მე კი მხოლოდ შენ ერთადერთს გნატრულობ.
No comments:
Post a Comment