შემოდგომა მოვიდა და გამახსენდი,

მოგონების მომაყარა ფიქრი ქარმა,

თავს დამატყდა სიმფონიის პასაჟები,

თავს ვარწმუნებ, ,,არ მომწონდა, არ მიყვარდა..."

მაგრამ სისხლში სულ სხვა ნოტი შემოვიდა,

შემოდგომის წვიმა ცრის და გულსაც ყინავს,

ჩემკენ როცა მზის სხივები მოდიოდა,

ვერ მოგეცი, შენ ჩემს გულში თბილი ბინა.

ახლა სევდას, როგორც ღვინოს ეეძალები,

თავს გეხვევი, შენ კი ესეც აღარ გინდა,

ჩემო კარგო, მიყვარხარ და მენატრები,

აბა, როგორ დავიძინო ახლა მშვიდად.