განა რითმაა პოეტი,
სისხლია, ქვეყნის თვალია,
ხანა დგას სადარაჯოზე,
ხან უჯეროდაც მთვრალია,
რაც მან წყალი სცვა მამულის,
ხალხმა სულ ბოცით დალია.
No comments:
Post a Comment