და ყოველ წუთში მეშინოდეს შენი დაკარგვის,
უხმოდ, უსიტყვოდ მეყვარები, ყრუდ და ტკივილით,
არ შეგაწუხებ, არ გაგტანჯავ, კარგო, არაფრით.
დღეები დღეებს შეცვლიან და გაქრება მწუხრიც,
დადგება ის დღე, აღმოვჩნდები ყვავილთა ველზე
და შენც იქ მოხვალ, იქ დაგიცდი ამ წლების მერეც,
მოხვალ, ვით სურო მოგეხვევი დაღალულ მკერდზე.
27.07.2021წ.
No comments:
Post a Comment