მე შენი სიშორე ხასიათს მიკარგავს,
ავი ცერბერივით ჩემს ეჭვებს ვდარაჯობ,
ნეტავი, აქამდე რამდენი გიყვარდა,
რამდენმა წადილი გულისა გაგანდო.
მე ვუღრენ ჩემს ავ ბედს, უკუღმართ სამყაროს,
ჩემგან რომ ოდესღაც ნემსივით მიგმალა
და ახლა, თუმც არის ძალიან გვიანი,
სიყვარულს ჩემს გულში მზესავით ვინახავ.
მე შენი სიშორე
ხასიათს მიკარგავს , ავი ცერბერივით ჩემს ეჭვებს ვდარაჯობ , ნეტავი აქამდე რამდენი გიყვარდა , რამდენმა წადილი გულისა გაგანდო . 2 . ვემდური ჩემს სვე--ბედს , ვარ გულდარდიანი , მე შენი ხატება სიზმარში მინახავს და ახლა , თუმც არის ძალიან გვიანი , შენს სახეს , ჩემს გულში , მზესავით ვინახავ !
No comments:
Post a Comment