და ეხება შენს ტუჩებს და თითებს,
განა ვინმე ეკითხება ასაკს,
როს ჩუჩულებს სიყვარულის მითებს?!
მზე დაგნათის ნათელი და მწველი,
მაგ ლოყებზე კოცნას დაგიპირებს,
განა ვინმე ეკითხება ასაკს,
წითელთმინს, ლამაზსა და პირმზეს,
ტალღები რომ მოგაწვება მკერდზე,
ალერსით რომ მიგაგებებს ედემს,
ნეტავ, ვინმე ეკითხება ასაკს,
ზღვას, ნაპირზე თვალებით რომ გეძებს?
მეც ნუ მკითხავ, ვეტოლები უკვდავთ,
თორემ განა წლოვანებას ვმალავ,
მე ვარ ვითონ მზე, ზღვაცა და სიოც
და გიმზადებ უკვდავების წამალს.
მაია დიაკონიძე
15.07.2021წელი
No comments:
Post a Comment