მე შენი ლექსის გემო ვარ,
თუნდ იყოს ერთი ლექსი,
როგორ ვერ დამაგემოვნე,
ყანწი აიღე, შემსვი.
ლიანა კაკუბავა:
როგორც ინებებთ, ძვირფასო
ყანწი ავიღე, შევსვი...
ტკბილი ხართ, ნექტარივითა,
მიხარია, რომ შეგხვდით.
თაიგულების კონები
მინდვრად შევკარი თქვენთვის.
მოკრძალებული მუზაა..
ექსპრომტი, გულის ფეთქვის!
მაია დიაკონიძე
რას ბრძანებთ, რა მოკრძალება, მადლობელი ვარ თქვენი,
მოკრიფეთ ყვავილთ კონები, მათი ნექტარი შევსვი,
მუზობა, თუ კი შევძელი, ერთისთვის, თუნდაც თქვენთვის,
მე მეტი არა მინდა რა, ეს პატივია ჩემთვის.
ვიყავი, კარგო გასული
ვერ მოვიცალე ჩემთვის..
მეწერე ლექსი გულღიად
მერე მომეძღვნა თქვენთვის.
მოვკდი სიცილით რითმები,
როცა აღმოჩნდა მსგავსი..
ამიტომ წერა შევწყვიტე
წერტილი, მიტომ დავსვი.
ლექსი ყოველთვის კარგია,
როგორც დამწერი მათი,
ადიდოს ღმერთმა პოეტი,
No comments:
Post a Comment